یک چیز می تواند درست باشد، مخالف آن هم می تواند درست باشد. مثلاً می شود که به زندگی خندید یا زار زار گریه کرد. مشکل اینجاست که می شود هر دو را در زمانی واحد درست دانست. مشکل.. یا شاید اصلا مشکل نباشد. شاید طبیعت آن این است که بتوان آن را هر جور که دوست داریم ببینیم. یک قدم فراتر، شاید موضوع نوع دیدن آن نباشد. شاید آنچه ما می بینیم و در نظر می گیریم درست باشد. باز هم یک قدم اگر جلوتر برویم شاید ما به نوع نگاهمان آنچه درست است را خلق می کنیم.
.
.
.
من دوست دارم قدم آخری را در نظر بگیرم، شاید طبیعت بالفعل جهان این باشد که در زمانی واحد دو چیز کاملاً حقیقت داشته باشند و ما بتوانیم در هر یک از آنها قدم بزنیم.